Simultaan tegen John v.d. Wiel
Succes voor Martijn Cox


Een van de activiteiten waarmee Gardé de viering van haar 25-jarig bestaan gestalte gaf was een simultaan tegen John van der Wiel. Daarmee werd deze de vierde grootmeester die zijn krachten in Maarheeze is komen meten. Voor verschillende clubgenoten betekende het aantreden van John één van de sportieve hoogtepunten van dit jaar. Vooral Martijn Cox zal met genoegen aan het simultaantje terugdenken: als enige wist hij John te verslaan.

Op vrijdagavond 31 mei werd de clubavond ingeruimd voor één van de hoogtepunten uit onze jubileumviering: de krachtmeting tegen IGM John van der Wiel! 40 man, in hoofdzaak Gardé-ers, aangevuld met enkele sterke spelers van De Kemppion, Combinatie en Bastion, moesten het tegen hem op gaan nemen.

Voorafgaand aan de simultaan vond eerst een huldiging plaats: de heer Piatkowski ontving een plaquette omdat hij 25 jaar lid is van Gardé. Vervolgens was het aan ons ere-lid om de simultaan te openen, echter niet voordat onze voorzitter de simultaangever nog vlug een Gardé-shirt in de handen had gestopt! Op de fraaie manier zoals wij die van de heer Piatkowski kennen werd vervolgens de openingszet uitgevoerd: f4! “Daar was ik al bang voor” grapte John, want er was hem al ingefluisterd dat ons ere-lid zijn lijfopening zou hanteren…

Dat was meteen pech voor Jack Winters, want hij was degene die f4 nu moest zien te pareren. Jack liet zich echter niet van zijn stuk brengen en toonde een lange adem; om twaalf uur was hij nog steeds bezig terwijl vele anderen het onderspit al hadden gedolven. De beste prestatie werd geleverd door Martijn Cox. Als enige wist hij de simultaangever kundig te bedwingen en won op een zeer fraaie manier zijn partij. Het was toen nog maar half elf. Kort daarop volgden de eerste remises: Ron Aarts, Mark Timmermans en ‘good old’ Ton Rijnbeek wisten hun halfje veilig te stellen. Kim Friesen was ook aanwezig. Omdat er een plekje vrij was besloot ze om mee te spelen, ook al heeft ze het schaken eigenlijk afgezworen. Ze moest nog de beloning voor een lang geleden gemaakte weddenschap met van der Wiel innen. Dit was natuurlijk de uitgelezen mogelijkheid! Een remise was de beloning voor haar besluit, ze is het schaken dus nog lang niet verleerd. Of ze het etentje (de beloning voor de weddenschap) nog heeft kunnen regelen is niet bekend... Ivo Canjels wist eveneens een halfje te bemachtigen en daar had hij de hele avond ook flink voor moeten zwoegen; toen de handen geschud werden was er nog maar een enkeling bezig. Die allerlaatsten waren de Kemppionners en ook zij scoorden nog twee remises: Wim van de Vondevoort en Pierre Cuijpers waren de gelukkigen. Het was toen half een...

Met een klein groepje werd de avond nog eens nagesproken. De betere en mindere partijen kwamen aan bod en er werd nog even teruggeblikt op de komische momenten. Zo werd het tot in de kleine uurtjes een heel gezellige en geslaagde avond, met een sympathieke en sterke simultaanspeler in het middelpunt van de belangstelling. Die moest overigens nog wel even naar huis gebracht worden! Dat betekende om half twee op en neer naar Leiden! John Vlassak en Coen Winters namen deze taak op zich. Het was half vijf toen zij terugkeerden…

John v.d. Wiel - Martijn Cox

1. d4 d5 2. c4 e6 3. Pc3 Pf6 4. Lg5 Le7 5. e3 O-O 6. Pf3 h6 7. Lh4 Te8 8. Dc2 Pbd7 9. O-O-O b6 10. cxd5 exd5 11. Lxf6 Pxf6 12. Lb5 Ld7 13. Pe5 Lxb5 14. Pxb5 Ld6 15. Pc6 Dd7 16. Pcxa7 Txa7 17. Pxa7 c5 18. Kb1 Dxa7 19. The1 Ta8 20. a3 c4 21. f3 b5 22. e4 b4 23. e5 bxa3 24. exf6 axb2 25. Df2 ... 0-1